Voor Bonjour Frankrijk reist Rosanne langs de mooiste plekken van het land. Maar wat maak je nou precies mee op zo’n reis? Een kijkje achter de schermen in deze terugkerende gastblog: en route langs de Gorges du Tarn, door vriendin Linda. Deel I: Nîmes en Florac!

Door gastblogger en vriendin Linda.

“Bevriend zijn met een Francofiele reisjournaliste is toch maar een feestje, bedenk ik me als ik op dinsdag 5 mei in alle vroegte het huis verlaat. Mijn backpack op de rug, zorgvuldig gepakt voor een week wandelen met Rosanne. Adventure’s waiting! Na weken van enthousiast heen-en-weer mailen is het eindelijk zover: we vliegen vandaag naar Montpellier om vanuit daar via Nîmes door te reizen naar een bijzonder stukje Frankrijk, de Gorges du Tarn. Het is lang geleden dat ik daar nog was. Zal het nog zo mooi zijn als ik me herinner van vroeger?

 

Voorpret: Nîmes

 

Een etmaal later drinken we cappuccino – pain au chocolat in de hand, een zacht zonnetje op ons gezicht – aan de Place de l’Horloge, een van de bekendste pleinen van Nîmes. Na onze vlucht naar Montpellier zijn we doorgereisd naar deze prachtstad, die ten tijde van het Romeinse rijk een belangrijke positie innam in Frankrijk. Je kunt er niet omheen: midden in het centrum prijkt een enorm amfitheater dat niet onderdoet voor het Colosseum in Rome. Naast de arena staat in Nîmes ook een van de best bewaarde Romeinse tempels, het Maison Carrée, en vind je aan de rand van het centrum een Romeinse tempel, de Temple de Diane.

Als wij er zijn is het er nog rustig. Het toeristenseizoen is nog niet helemaal begonnen en we hebben alle tijd om de stad te verkennen. We vergapen ons aan de ruimte op Esplanade Charles de Gaulle en weten één ding zeker: ooit keren we naar deze plek terug. Nîmes is onze laatste grote stad voor we via Alès de natuur in trekken: tijd voor rust à la campagne.

Rosanne avec un café

Linda in Nîmes

 

On y va: Florac

 

Van tevoren hebben we in samenwerking met Lozère Tourisme een route uitgestippeld langs de rivier de Tarn, via een wandelpad dat ons 53 kilometer lang rond de Gorges zal leiden. Het pad verbindt de verschillende dorpen rondom de rivier met elkaar. Met een bus die slechts één keer per dag rijdt reizen we vanuit Alès naar Florac, waar we hebben afgesproken met Inger van Lozère Tourisme.

Inger, van oorsprong Duitse, heeft net als wij haar hart aan Frankrijk verloren. De ‘boosdoeners’? Herkenbaar, toch weer die ouders: ‘Mijn ouders hadden een vakantiehuis in Nîmes. Ik besloot na mijn studie in Duitsland aan de universiteit van Nîmes te gaan studeren, en van het een kwam het ander…’ Onder het genot van een crêpe – plaatselijk recept, een aanrader! – praten we over Frankrijk, over haar werkzaamheden, over onze reis. Dan is het tijd om Florac in te gaan.

Samen met een van Ingers collega’s van het Office de Tourisme maken we een wandeling door Florac. Zij vertelt ons in rap Frans alles over het kleine dorp, dat ondanks het kleine formaat een industrie van wereldklasse kent, zo krijgen we te horen: de spijkerbroek. In Florac merk je er weinig van: het dorpje lijk te dutten, we zien slechts één oude vrouw lopen en – hoe kan het ook anders – twee verdwaalde Nederlandse toeristen. Niet vreemd voor de tijd van het jaar: de meeste huizen in het dorp worden alleen in het hoogseizoen bewoond, door bewoners die hun stulpje in Florac als tweede huis hebben. Een rust die ook zo z’n charme heeft, zeker in dit pittoreske dorp.

 

“Daar ben je weer, Frankrijk”

 

Bij het park boven aan het dorp, waar de slachtoffers van la grande guerre – de Eerste Wereldoorlog – worden herdacht, hebben we een prachtig uitzicht over Florac. Rosanne loopt wat verderop samen met Inger en haar collega langs een waterval. Ik volg op een afstand, bedachtzaam. Wat een verschil hier met het hectische Nederlandse leven! Bonjour Frankrijk, daar ben je weer, met je mooie dorpen, je kastelen, je rust en je prachtige natuur…

Vanuit Florac zal onze wandeltocht dan echt beginnen. In mijn volgende gastblog neem ik je mee naar de eerste dorpen op onze route. A bientôt!”

Linda.