Jeetje, wat heb ik afgezien tijdens die week wandelen aan de Côte d’Azur. Wat was het soms zwaar, wat heb ik gezweet en gevloekt, met die verrekte backpack achterop. Maar zeg ervan wat je wil zeggen: ik heb het mooi wel gedaan. Ik heb plekken bereikt die ik zonder wilskracht nooit bereiken zou.
Ik zeg altijd maar: iedere dag begint met een eerste stap, aan jou de keus hoeveel stappen je daarna zet. Hoeveel je die dag bereiken wil. Echt. We vergeten weleens dat we dat voor het grootste deel gewoon zelf in de hand hebben. Daarom vind ik het zo fijn om gewoon te gaan. Eigen plan te trekken en te genieten van wat er langs komt. Hoe zwaar de weg ook is.
De grond brokkelt onder me weg…
Vanaf het dorpje Eze-Village aan de Côte d’Azur, loopt er een GR-pad (Grande Randonnée red.) naar het Fort de la Revère, een historisch fort dat op bijna 700 meter hoogte ligt. Een vrij intensieve wandeling die ik je hoe dan ook aanraad te lopen, mits je goed te been bent althans. Vooral het eerste stuk, een steile klim, is behoorlijk pittig. Grond brokkelt plots onder mijn voeten vandaan en ik grijp me vast aan takken om me heen. Mijn reisgenoot en ik stuntelen dit eerste stuk langzaam naar boven.
In totaal zul je vanaf Eze-Village nog 356 meter stijgen en 3,7 kilometer afleggen. Geen enorme hoogtes, maar dit alles leg je in zo’n drie uur tijd af, wat dus toch wel wat zegt over de moeilijkheidsgraad. In Nederland loop je over 3,7 kilometer een half uurtje. Waarom zo afzien, vraag je je af? Goed: denk aan het zicht dat je hebt op Eze-Village van bovenaf, denk aan het azuurblauwe water waar jij ineens meters ver boven staat. Denk aan alles wat je ziet wanneer je boven bent… En je wil het. Gegarandeerd!
Ga afzien, doe het
Weggeblazen worden door het fenomenale uitzicht… Op het moment dat je hier neerstrijkt, weet ik zeker dat deze woorden weer boven komen drijven. Magnifique, het Franse woord omschrijft exact hoe het voelt om de top van de Forna, bij het Fort de la Revère te bereiken. Wanneer je de afstand van Eze-Village naar de top van de Forna te voet aflegt, is de eindstreep voor de volle honderd procent spectaculairder dan wanneer je dit per auto doet. Want ja: je kunt het Fort de la Revère ook gewoon per auto bereiken. Mocht je echt niet van wandelen houden, doe dit dan. Deze plek is hoe dan ook een bezoek waard. Maar mocht je een redelijke basisconditie hebben: ga lopen. Ga afzien, en denk aan mijn eerdere woorden…
Eenmaal boven kijk ik voor me uit, slaak ik een kreet van trots. Doe ik niets anders dan minutenlang uitgeteld op het warme gras liggen. Kijkend naar beneden, naar de afstand die ik zojuist heb gelopen. Naar de prachtige kustlijn van de Côte d’Azur, die er van bovenaf nog mooier uitziet. Even vergeet ik dat achter mij een gigantisch fort ligt te wachten. Het Fort de la Revère. Een militair fort dat stamt uit 1882. Een imposant en enigszins vervallen gebouw brengt menig fantasie bij mij naar boven. Mijn reisgenoot en ik fantaseren over al wat hier gebeurd moet zijn ten tijden van strijd. Hoe slim het is om tijdens een oorlog te vechten op zo’n magische plek als deze. Lagen die soldaten ook regelmatig in het gras zoals wij nu doen? Nee, natuurlijk niet. Maar fantaseren mag.
Geweldig dat je dit hebt gedaan!!!! En dat uitzicht maakt werkelijk alles goed. Wat mis ik Frankrijk toch!
Jaaa, dat uitzicht, oh my!
Ik wil hier zo graag ook een keer heen, wauw!!
Ik kan niet anders zeggen dan: DOEN!
<3
Mooi geschreven, je verhaal neemt me helemaal mee in je klim. En wat een prachtig uitzicht!
Merci, mooi compliment! 🙂
Wat mooi en wat stoer! Motiverende post dit, dank!
Good to hear, het is het echt waard! Graag gedaan!
Oh wauw!! Wat prachtig is het daar <3 Heel leuk geschreven, voelde bijna alsof ik er zelf was 🙂
Ohhh, dat is leuk om te horen!
Wat heb je een prachtig verhaal geschreven!! En de klim is zo te zien ZOOO de moeite waard! Wauw… wat een adembenemend uitzicht..