Alle vooroordelen over Nord-pas-de-Calais

Regen. Bakken met regen. Frietkotten. Overal frietkotten. Zomaar een greep uit de grote lijst. Niet heel lang geleden keek ik de film Bienvenue chez les Ch’tis (2008). Ja, veel te laat voor een Francofiel als ik, maar ik ben nu eenmaal niet zo’n filmkenner… Gelukkig wees blogvriend Randy me op deze must-see voor Francofielen. Merci!

Niet veel later besloot ik heel impulsief dat ik naar Nord-pas-de-Calais wilde. Niet omdat deze Noord-Franse regio nou zo goed uitkomt in de film, integendeel… De film is een komedie en pakt alle vooroordelen over Nord-pas-de-Calais uit. Oftewel: slecht weer, overal een frietkot en arme bewoners, die ook nog eens dom en alcoholist zijn. Tijd voor een beproeving… Wat klopte er van deze vooroordelen?

Eerlijk waar: nog best wat. Vol goede moed reisden mijn vriendin en ik af naar de Noord-Franse regio. We verlieten zonnig Nederland en hadden nog net niet onze zomerjassen meegenomen. Hoewel we dachten dat het wel kon, zo eind maart. Nee. We hadden beter moeten weten.

Het regende in Nord-pas-de-Calais.

Niet meteen overigens, en ook niet met bakken. Dat is onzin. Het was gewoon bewolkt en zo nu en dan miezerde het. Niks extreems dus, maar toch: het zonnetje had prettiger geweest. De jongen bij wie we couchsurften lachte om ons vooroordeel en om het feit dat we de film gezien hadden. Hij kon het gelukkig waarderen.

En het regende frietkotten.

Echt waar, dit klopt. Overal, langs de weg,  in dorpjes. Probleem was alleen dat ze bijna allemaal gesloten waren. Bummer, voor twee meisjes die wel een frietje zouden lusten. Niet mogelijk dus. Vervolgens hebben we na een lange wandeling over de twee kapen Cap Blanc Nez en Cap Gris Nez (waarover later meer) uren moeten zoeken naar een plek om een warme chocomel te drinken. Desnoods in een frietkot. Een hele opgave uiteindelijk.

FOUT: De bewoners zijn arm, dom en alcoholist.

Oké, ik kan natuurlijk niet in de portemonnees kijken van deze bewoners… Maar gezien de enorme drukte in supermarktketen Auchan geloof ik niet dat ze niks te besteden hebben. Veel zwervers heb ik ook niet gezien in de dorpen die wij bezochten, maar onze couchsurfhost Kevin wist ons te vertellen dat deze armoede zich vooral uit in de havenstad Calais. Hier zouden ook veel immigranten gevestigd zijn. Calais zelf hebben wij niet bezocht omdat we keuzes moesten maken en voor de natuur naar Pas-de-Calais trokken… Maar ik geef dit vooroordeel een no-go.

Al met al: je moet voor tropische temperaturen niet naar Nord-pas-de-Calais trekken, blijf dan liever in de Provence waar de hoofdpersoon in de film vandaan komt. Maar verder? Nord-pas-de-Calais is prachtig en doet een beetje aan als Ijsland! Je kunt er perfect wandelen en roadtrippen langs de kapen van Cap Blanc Nez en Cap Griz Nez. Later meer…