‘Je parle un petit peu Français.’ Een zinnetje uit mijn geliefde nummer Parijs van Kenny B. Want, zo zingt hij, de dame die hij ontmoet parle un petit peu Français. Doet me denken aan veel Nederlanders, die wel un petit peu Francais praten. Ook ik, maar ik praat misschien nét iets meer dan un petit peu Francais. Precies een jaar geleden heb ik namelijk zes weken in Frankrijk gewoond. Vijf van de zes weken volgde ik een talencursus in Aix-en-Provence. Nu die belangrijke vraag: hoe gaat het nu met mijn Frans?

 

Talencursus in Frankrijk: een jaar later

 

Super bien! Ik krijg regelmatig de vraag op wat voor niveau ik nu zit, na vijf weken in Frankrijk te hebben gewoond. En of ik dat niveau kan vasthouden. Terechte vragen, ik vroeg het mezelf namelijk ook af toen ik eraan begon. Om even terug te gaan naar het begin: ik heb zes jaar Franse les gehad op de middelbare school. Het was mijn favoriete vak en het ging me redelijk goed af. Vele malen beter dan wiskunde, Engels en geschiedenis. Dus ja: de basis was er. Wat ik nu weet, is dat het niveau Frans op Nederlandse middelbare scholen eigenlijk gewoon heel laag is.

Op de talenschool in Aix-en-Provence werd ik ingedeeld in groep 2 van de 4. Het niveau begint bij beginners (groep 1), daarna de mensen die een redelijke basis hebben (groep 2), daarna mensen die goed spreken (groep 3) en dan de mensen die uitstekend spreken, voornamelijk Fransen zelf (groep 4). Mijn niveau was vijf jaar nadat ik de middelbare school had verlaten alweer redelijk weggezakt, dus groep 2 was een prima basis voor me. Geloof me: hier lag het niveau voor mijn gevoel al redelijk hoog. We praatten iedere les in het Frans, voerden discussies en interviewden elkaar, om vervolgens te presenteren. Alles in het Frans. De hele ochtend.

 

Een fout maken is niet fout

 

Ik volgde vijf dagen per week lessen van 9.00 tot 13.00 en ’s middags was ik vrij om te doen en laten wat ik wilde. Maar: ik woonde in een gastgezin en ook daar was Engels praten verboden. Oftewel: ik sprak de hele dag Frans. Op school, ‘thuis’, in de stad. Mijn niveau schóót omhoog. En ja: dat gaat gepaard met honderden fouten. Maar je bent juist daar om die fouten te verbeteren. Een fout maken voelt tijdens een talencursus niet fout, hoe leuk is dat?

Na vijf weken ging ik een week in mijn eentje kamperen op een camping in het hart van de Provence. Die eerste avond was er een campingfeest en met wat jongens die op de camping werkten werd ik mee op sleeptouw genomen. Ik praatte met ze en dat ging als vanzelf. Oké, de politiek werd er niet besproken, maar alle luchtige onderwerpen: het ging perfect. En na drie roseetjes had ik ook die politieke debatten wel kunnen voeren, dat snap je…

 

En nu?

 

Inmiddels ben ik een jaar verder en alle clichés zijn niet voor niets clichés. Ze zijn een waarheid. Wanneer je terug in je Nederlandse ritme bent, komt er van Frans praten ineens nauwelijks meer iets. Ik heb twee Franse boeken gekocht in Frankrijk, maar nog steeds heb ik ze thuis niet opengeslagen… Ik houd van lezen, maar ik weet dat Frans lezen me veel energie kost, en dus word ik laks. Jammer. Misschien moet ik vanavond maar beginnen.

Dat betekent echter niet dat ik ineens geen goed Frans meer spreek, integendeel. Vier maanden na mijn talencursus ging ik met vriendlief naar Normandië op vakantie. Waar hij normaal het woord voerde in Frankrijk, babbelde ik nu honderduit met de locals. Hij kon het niet volgen. En stiekem vond ik dat best grappig. Je hebt op den duur zelf niet meer door wat je niveau is, zulk vergelijkingsmateriaal maakt dat weer duidelijk.

Natuurlijk ben ik voor mijn blog regelmatig bezig met de Franse taal. Ik mail met Franse partners en maak zo nu en dan een persreis, waar ik dan weer mijn Franse taalniveau kan inzetten. Ook als ik alleen reis probeer ik contacten te leggen met locals. Ik verplicht mezelf Frans te spreken en geniet er altijd weer van. Stiekem denk ik dat het toch wel belangrijk is dat je het zo nu en dan blijft gebruiken. Want ja: het verwatert en dat is zo ontzettend zonde. Dus: houd vast wat je hebt. Al is het maar door een Franse film met Franse ondertiteling te kijken. Gelukje: de Fransen zijn zó chauvinistisch dat alle films in het Frans worden nagesynchroniseerd. Voordeeltje voor de oefening! Je kunt dus gewoon The Hangover in het Frans kijken, om maar wat te noemen.

 

Bonne chance!