Besneeuwde bergtoppen in de verte, maar zelf op het droge lopen. Dat kan prima op de bergen die de Côte d’Azur rijk is. De trein genaamd de Train des Merveilles leidt je vanaf Nice naar hoger gelegen bergdorpen. Het dal van Roya – de streek waar deze trein je naartoe leidt – is prachtig met haar schilderachtige dorpjes als Saorge, Breil sur Roya, Fontan en Tende. Bergen komen hier loodrecht uit zee, waardoor deze streek een echt wandelwalhalla is voor iedereen.
De eenvoudige, doch prachtige tocht van Saorge
Iedereen inderdaad. Over het algemeen vallen de tochten hier voornamelijk in de categorie ‘Moyenne’ en ‘Sportive’, wat betekent dat je toch wel enige wandelervaring moet hebben. Maar niet getreurd: er zijn ook enkele tochten die onder de noemer ‘Facile’ vallen, oftewel: makkelijk. Eén van die tochten loopt vanaf het dorp Saorge rondom de berg waarop het ligt. Het voert je langs prachtige valleien waar zo nu en dan een verloren huis staat. Langs velden die aan Azië doen denken, ondanks dat er hier geen rijst of ander Aziatisch eten wordt verbouwd.
Bij aankomst in Saorge is misschien wel het eerste dat opvalt de vele houten, bruine wandelbordjes. Ze leiden je diverse kanten op. Om te weten wat goede rondwandelingen zijn raad ik je aan bij een Office de Tourisme naar het boekje ‘Les guides randoxygene – Moyen pays’ te vragen. Hierin staan diverse routes, voornamelijk rondwandelingen, aangegeven met tekst, een kaart en de moeilijkheidsgraad. De route van vandaag wordt aangeduid met ‘Facile’ en heeft een duur van drie uur.
On y va!
De tocht begint bij de abdij van Saorge. Doorkruis het hele dorp om dit toch al prachtige gebouw te aanschouwen. Links van het gebouw loopt een wandelpaadje omhoog, neem dit pad. Vervolgens is de tocht qua oriëntatie zeer eenvoudig, omdat je nauwelijks een andere kant op kunt. Al na korte tijd heb je het idee in the middle of nowhere te zijn, met enkel machtige berglandschappen om je heen. Je passeert zo nu en dan een verdwaalde woning of een waterbron. Of gewoon een verdwaalde Fransman.
Na een paar minuten wandelen kom je een kruising tegen, waarbij je de richting van Peiremont kunt volgen of naar de Chapelle Ste-Croix kunt gaan. Omdat het een rondwandeling is maakt het in principe niet uit welke kant je pakt, maar om het zwaarste gedeelte eerst af te werken zou ik de richting van Peiremont verkiezen. Zo loop je de hoogte in, maar de klim is niet enorm. Na een tijd kom je aan bij de kapel Ste-Croix. Een mooie kapel in een nog mooiere omgeving. Vanaf hier loop je zonder problemen weer terug naar de abdij van Saorge et voila: een prachtige, doch makkelijke wandeling is gedaan. Genoten? Kan niet anders!
Oooh, dit ziet er mooi uit. Ik ben ‘all for’ eenvoudige wandelingen, gewoon over paadjes, met bordjes. In Spanje ging ik eens zonder plan op stap en klauterde ik vervolgens twee uur tussen de doorns en kersenbomen (wel lekker trouwens). LOL, hoezo stadsmens!
Hahaha! Het is inderdaad wel prettig om een beetje een route te hebben waarvan je weet hoe ‘ie gaat :’)
Zucht, prachtig! Ideale schrijfomgeving 😉
Haha, mijn gedachte! Ik heb hier drie uur in het gras gelegen om te schrijven (en in slaap te vallen).