Eilandvibes aan de Côte d’Azur…

Het is mei als ik een paar dagen naar de Zuid-Franse stad Toulon afreis. Op één van die dagen besluit ik de boot te nemen naar het eiland Porquerolles, dat al zo lang op mijn bucketlist staat. Porquerolles is al vaak uitgeroepen tot een van de mooiste eilanden van Europa, en nu ik daadwerkelijk voet op dit eiland heb gezet, kan ik beamen: het is er schitterend… 

De boot, die me vanuit Hyères naar het eiland bracht, dobbert achter me. Veel research heb ik eigenlijk niet gedaan; ik verwachtte dat de schoonheid van Porquerolles wel voor zich zou spreken. Nu ik er ben besef ik pas dat ik helemaal niet heb uitgezocht hoe het eiland eigenlijk is opgebouwd. Wonen er veel mensen? Zijn er winkeltjes? Of is het een onbewoond eiland? Gelukkig kom ik daar snel achter. 

Het entree van Porquerolle is Le Village. Duidelijker kan niet. Het dorp. Oftewel: het bewoonde stukje Porquerolles. Inclusief wat kleine winkeltjes, terrasjes en ijssalons. De weinige research die ik wel heb gedaan, was die van de mooiste stranden van Porquerolles. Al snel kwam ik uit bij Plage Notre Dame, een paar keer zelfs uitgeroepen tot mooiste strand van Europa. Een blik op de kaart zegt me dat dit een kleine drie kwartier lopen is vanaf het haventje van Porquerolles. Een fiets huren kan overigens ook en is hier erg populair, aangezien het eiland autovrij is. Maar ik kies voor een wandeling, waar ik zo dol op ben.

Al snel verandert het pad in een onverhard bospad, met aan mijn rechterkant prachtige wijngaarden. Ja, ook op dit eiland wordt wijn geproduceerd. Als het even kan, maken die Fransen wijn. Ik houd er wel van… Aan mijn linkerkant doemt zo nu en dan de schitterende azuurblauwe kust op. Ik passeer verschillende baaitjes, maar mijn einddoel staat vast: Plage Notre Dame. Eenmaal dit strand in mijn vizier, maakt mijn buik sprongetjes. Ik zie wat bootjes dobberen in het lichtblauwe water, ik zie een uitgestrekt strand… Ik geniet. Wat is dit eiland mooi.

Nog mooier vind ik dat ik hier, zo in het voorjaar, nagenoeg in mijn eentje op het strand lig. Enkel een dame met een klein kindje een paar meter verderop. Ik geniet, intens. Van het eiland, van de stilte, maar ook weer even echt van mezelf. Ik vind de liefde in mezelf terug terwijl ik luister naar het rustgevende geluid van de golven. Ineens komt een gevoel van trots bovendrijven. Trots op hoe ik mijn leven vormgeef. Niet bang ben om in mijn eentje de wereld te ontdekken. Niet bang ben voor gevaar of afkeuring. Liefde, omdat ik doe waar ik gelukkig van word. Omdat ik vanmorgen besloot de boot te pakken naar Porquerolles. Porquerolles, ik geloof dat we een goede match zijn. Je t’aime.

Praktisch

Waar: aan de Côte d’Azur, neem de boot vanaf Hyères of Toulon (dit laatste kan pas vanaf half mei en is door de langere afstand duurder)
Beste reistijd: april-juni of september-oktober, in het hoogseizoen kan het er erg druk zijn
Mooiste stranden op Porquerolles: Plage Notre Dame, Plage Alycastre en Plage d’Argent
Goed om te weten: het eiland is autovrij, je kunt er een fiets huren, in Le Village zijn voorzieningen, op de stranden nauwelijks

A bientôt!

Laat een Reactie achter

  1. Darina

    Prachtig geschreven en foto’s. Dit eiland staat ook echt op mijn lijstje om te gaan bezoeken.

  2. dikkiezuijderduijn@hotmail.com

    Mooi! En heel herkenbaar . Ik ging dit jaar voor het eerst alleen op vakantie , na de dood van mijn man bijna 10 jaar geleden’
    Het gevoel wat je beschrijft kan ik volledig beamen ! ??