Langs grachten en over zand in Port Grimaud

Het is al laat op de middag, de fles Ricard staat inmiddels leeg in een hoekje. Net klaar met avondeten en de schemering valt. We besluiten onze fijne veranda op de camping even te verlaten. Er is namelijk niets fijner dan je voeten in het zachte zand van Port Grimaud zetten.

Port Grimaud, het Venetië van Frankrijk. Met haar tientallen grachtengordels door het stadje slingerend. ’s Middags is Port-Grimaud, dat onderdeel is van vestingstad Grimaud, een soort ijswalhalla, inclusief marktjes en bootjes die voorbij varen. Van Saint-Tropez naar Port Grimaud en terug, zo is de vaarroute. ’s Avonds verandert Port Grimaud in een lichtjesstadje met overal restaurantjes en terrassen. En toeristen natuurlijk, al is het lang nog niet zo ontdekt als Saint-Tropez.

Port Grimaud: het Venetië van Frankrijk

Om Port Grimaud te bereiken vanaf onze camping, nemen we de route over het strand. Terwijl de zon zijn laatste stralen over de zee laat schijnen, kijken we uit over Saint-Tropez aan de andere kant van het water. Samen met mijn vrienden loop ik richting de poort en betreden we Port Grimaud. Even voel ik me zo’n enorm rijke koningin, maar dat gevoel valt algauw van me af. Port Grimaud is een stuk minder glamoureus dan Saint Tropez en dat bevalt me wel. Even pas op de plaats, even allemaal normaal doen.

Het fijnste wat je hier kunt doen is gewoon slenteren langs de vele grachtjes en even neerstrijken op een van de terrassen. Een ijsje eten bij één van de Italiaanse ijsboeren – ja: Venetië is hier écht een beetje gevestigd. Even alle kleine boetiekjes binnentreden. En eindigen op het heerlijke zandstrand dat dit stadje rijk is. Nog even kijken naar de toch wel luxe jachtjes die hier ronddobberen. En dan naar bed. Het is mooi geweest voor vandaag. Bonne nuit et bisous!

Bon voyage!