Tien keer mijn beste Franse … ooit

Mijn favoriete Franse dorp, mijn mooiste Franse bestemming… Eigenlijk vind ik het vreselijke keuzes. Omdat er zoveel keuze is en omdat ik zoveel mooie dingen in Frankrijk ken. Teveel misschien wel. Toch vind ik het leuk mezelf soms uit te dagen uit dit alles het állerbeste te kiezen.

Op de blog van Cynthia zag ik de lijst met haar ‘tien beste … ooit’ en mij leek het leuk dit met een Franse insteek over te nemen. On y va!

 

Mijn beste Franse hotelervaring

Jeetje, dit is een lekker begin. Zó moeilijk. Ik heb (mede dankzij mijn blog) een paar fantastische hotelervaringen in Frankrijk. Eentje daarvan was hotel Le Saint Yves in Sainte-Agnes. Een piepklein dorpje op een berg aan de Côte d’Azur. Met uitzicht over de kustlijn van Frankrijk en Italië. Het hotel is ontzettend simpel, net als het dorpje, maar daardoor zo ontzettend gemoedelijk en fijn. De kamer was heel klein, maar zo schoon en het uitzicht was magisch. Over de bergen én de kust. De eigenaren zijn typisch Fransen. Spreken nauwelijks Engels, maar doen hun uiterste best voor je als je al ‘Bonjour’ tegen ze zegt. De rust in zowel het hotel als het dorp was zó fijn.

Een andere geweldige ervaring was in de Gorges du Tarn, bij hotel La Muse et du Rozier. Na een dag intensief wandelen kwamen we hier aan. De plek alleen al, net buiten het dorp en direct aan de rivier de Tarn, is memorabel. Dat de kamers ook nog eens prachtig zijn en het zwembad fantastisch, maakt het hotel af. Met tien minuutjes lopen bevind je je overigens in het schattige dorpje Le Rozier.

Hotel Le Saint-Yves in Sainte-Agnes

Hotel de la Muse et du Rozier

 

Mijn beste Franse chambres d’hôtes ervaring

Een chambres d’hôtes is natuurlijk een hele andere ervaring dan slapen in een hotel. Het is vaak vele malen persoonlijker. Waar je in een hotel met de eigenaren nauwelijks contact hebt, is dat in de chambres d’hôtes compleet anders. Eindeloze gesprekken heb ik al gevoerd met een paar eigenaren. Inspirerende gesprekken. Over Frankrijk, maar ook over het verdere leven. Zo fijn. Een van die mooie ervaringen was bij Chateau le Grand Callamand in de Provence. De eigenaresse is een zeer rustige vrouw die serene rust uitstraalt. Tegelijkertijd deelt ze haar passie over het maken van wijn op haar eigen landgoed met me. Ik luister, stel vragen en geniet. ’s Avonds schenkt ze me een rosé van eigen bodem in. Later op de avond geniet ik aan de rand van het zwembad van het prachtige uitzicht over de vallei. Van de stilte die hier zo mooi klinkt. Ik schrijf woorden die maar blijven komen en duik vervolgens mijn heerlijke bed in, in de kamer waar het door de dikke muur van rotsen ijskoud is. Een paradijsje.

 

Mijn beste Franse stedentripervaring

Ha, heb je even… Het is mooi te zien dat ik absoluut geen stedenmens ben, maar in Frankrijk toch in een aantal steden ontzettend op mijn plek was. Dat gebeurde me in Nice, alle keren dat ik er was. Zelfs in mijn eentje genoot ik hier intens. Deze stad straalt rust uit en doet dorps aan. Of het komt door de ligging aan de azuurblauwe zee, ik weet het niet. Misschien door de gekleurde huisjes die hier niet op twee handen te tellen zijn… Door het goede klimaat. Geen idee. Feit is in elk geval dat het een stad is waar ik me ontzettend thuis voel. Een stad waar ik met liefde zou kunnen wonen, zelfs al ben ik geen stadsmens. Dat zegt veel. Naast Nice vond ik ook Montpellier, Aix-en-Provence en Grenoble ontzettend leuke steden.

 

Mijn beste Franse gerecht ooit

Way too much, again… Maar ik heb wel een smakelijk idee. Onlangs at ik in de Auvergne namelijk een geweldig gerecht; de truffade. Een gegratineerde aardappelschotel met ‘tomme fraîche’, een zeer jonge kaas uit de Cantal. En niet zo’n beetje kaas ook. Slierten hingen er aan de lepel. Heer-lijk! In de Auvergne leeft men ongeveer van kaas en dat bevalt me wel. Maar ook de frisse mediterrane keuken in het zuiden vind ik heerlijk. Gerechten in de Franse Alpen vind ik daarentegen iets minder, vaak wat te vlezig en te vet voor me.

 

Mijn slechtste Franse gerecht ooit

Zonder twijfel: andouilette. De grap ik nog dat ik het gerecht niet eens zelf at, maar mijn vriend, die tegenover me zat moest eraan geloven. Overigens geheel zijn eigen schuld, want hij wilde gewoon maar wat van de kaart proberen, zonder eerst te vragen wat het eigenlijk is. Dat andouillette uiteindelijk een soort varkensworst is waarbij de ingewanden zich over je hele bord verspreiden na het opensnijden, wisten we tot dan toe niet. Nu wel.

 

Mijn beste Franse bestemming ooit

Dit vind ik een aardig onmogelijke keuze. Eerder schreef ik al over de mooiste reis die ik maakte in Frankrijk, maar dat is naast een bestemming ook een stukje beleving. De beste Franse bestemming… Werkelijk, geen idee. Ik houd intens van het binnenland van de Côte d’Azur, met die lieflijke dorpen. Maar ook de Provence heeft mijn hart gestolen, en dan zwijg ik nog over de Franse Alpen, Normandië en de Auvergne. Eh, heb je even…

Saorge, een bergdorpje aan de Côte d’Azur

De Auvergne

 

Mijn beste Franse chanson ooit

Ik ben dol op Franse chansons. Als ik heimwee heb naar Frankrijk, helpen Franse chansons me erdoorheen. Even kan ik me dan helemaal in la douce France voelen. Genieten! Een lievelingschanson aanwijzen vind ik dan wel weer lastig. Misschien wel Non non rien n’a change. Ja, ik denk het echt. Daar word ik zo vrolijk van.

 

Mijn beste Franse activiteit ooit

Dat moet haast wel de huskytocht zijn die ik afgelopen maart maakte in Val Cenis in de Franse Alpen. Ge-wel-dig. Een dergelijke huskytocht in Frankrijk stond al lange tijd op mijn bucketlist en het daadwerkelijke moment heeft niet teleurgesteld. Integendeel! Wat fantastisch. Deze honden alleen al ontmoeten is een ervaring. Bij het selecteren van de honden voor de slee, worden ze gek. Ze willen allemaal zo graag rennen, hun ding doen. Dat deed me goed te zien. Ze doen dit niet omdat het moet, maar omdat ze er zelf zo van genieten. En zo genoot ik nog meer.

Huskytocht in Val Cenis, Franse Alpen

 

Mijn beste Franse dorp ooit

Aan vele dorpjes heb ik mijn hart verloren. Ik ben geen stadsmens, dus in Franse dorpjes ben ik helemaal in mijn element. Rust, lieflijke straatjes, de fijnste Franse opa’s en oma’s… Ik kan er ultiem van genieten. Ook vind ik de restaurantjes in dorpen vaak zeer charmant. Als ik dan toch moet kiezen, kan Tourrettes-sur-Loup aan de Côte d’Azur niet ontbreken. Hier ontstond mijn onvoorwaardelijke liefde voor deze Zuid-Franse regio. Tourrettes, waar overigens ook Herman van Veen zich gevestigd heeft, liet me zien dat de Côte d’Azur niet alleen maar glitter en glamour is, maar juist ook uitblinkt in eenvoud. In de liefste dorpen en in de mooiste natuur.

In de Franse Alpen werd ik verliefd op Bonneval-sur-Arc. Een dorpje aan het einde van de Maurienne vallei, een dorp dat in tegenstelling tot veel andere steden en dorpen niet bezig is met wintersport. Het is heerlijk dwalen door de flink besneeuwde straten van Bonneval. Gewoon maar lopen, een kaaswinkeltje in, eten in een dorpsrestaurantje. En genieten van het gevoel alsof je je even in een heel andere wereld bevind.

Smalle stegen in Tourrettes-sur-Loup

Sneeuw te over in Bonneval-sur-Arc 

 

Mijn beste Franse strand ooit

Het is nu heel makkelijk om te kiezen voor een strand aan de Côte d’Azur, gezien die prachtig blauwe zee… Maar je bent daar nooit alleen. En dat waren we wel in Normandië, bij Cap de Carteret. Dat was prachtig, misschien nog wel mooier dan de mediterrane kust. Zo groots en zo leeg. Die stilte, daar werden we door gegrepen.

 

Mijn beste Franse wandeling ooit

Oui, die weet ik. De 18 kilometer lange wandeling langs de Calanques van Marseille. Práchtig. Zo sereen, soms zo ruig en altijd met de mediterrane kuststrook in zicht. En hoe. Soms vanaf beneden, waarbij je kunt pootje paden in de lichtblauwe, soms lichtgroene zee. Dan weer van bovenaf, waarbij je uitzicht magnifique te noemen is. En zo nu en dan passeer je een dorpje, zoals het lieflijke kleine plekje Morgiou. Enkel een haventje en een zandstrandje, wat vissers die hun werk doen… Genieten met de hoofdletter G. Zwaar was deze wandeling overigens ook. Vooral in het begin is het soms klauteren langs rotsen, maar dit alles is zo de moeite waard.

Nu jullie! Wat zijn jullie beste Franse ervaringen ooit? Het mooiste hotel? Het mooiste dorp? Tell me!

 

A bientôt!